ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ, ਗਿਆਰਾਂ ਹਿਸਿਆਂ ਦਾ ਪੰਜਵਾਂ ਭਾਗ

ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਜੋ ਇਨਸਾਨਾਂ ਵਰਗੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਇਨਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਸੰਤ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ੀ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਭੂਤ ਜਾਂ ਭੂਤ ਹਨ ਜੋ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।

ਕੁਝ ਤਾਂ ਇਕ ਸਰੀਰ ਉਧਾਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇਣ ਲਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੇ ਅਭਿਆਸੀ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਕੁਆਨ ਯਿਨ ਵਿਧੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਅਸਲੀ ਉੱਚ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਮੁਕਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਜਿਵੇਂ ਤਿੱਬਤੀ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਆਗੂ ਪਰਮ ਪਵਿੱਤਰ ਦਲਾਈ ਲਾਮਾ ਹਨ। ਪਰ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ, ਦੁਬਾਰਾ, ਦੁਬਾਰਾ ਜਨਮ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਥਕਾ-ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕਈ ਵਾਰ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਲਾਮੇ ਵੀ ਆਰਾਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਆਰਾਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਸਵਰਗਾਂ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੋਵੇ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਪੰਜਵੇਂ ਸਵਰਗਾਂ ਤੋਂ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਊਰਜਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇ, ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅਭਿਆਸ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਕੁਆਨ ਯਿਨ ਵਿਧੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ।

ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੈਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ, "ਅਸੀਂ ਇਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਧਰਮ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ?" ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਮਦਦ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਕਈ ਵਾਰ ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੀ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਧਰਮ ਹਨ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਿਉਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇ? ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਹੋ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੁਝ ਸਖ਼ਤ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ, ਜਾਸੂਸੀ ਜਾਂ ਨਿੰਦਿਆ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕੇ। ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਰਮ ਬਦਲਦੇ ਹਨ, ਸਰਕਾਰਾਂ ਬਦਲਦੀਆਂ ਹਨ, ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਰ ਸਮੇਂ ਬਦਲਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ; ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਔਖਾ ਹੈ!

ਬੁੱਧ ਨੇ ਵੀ, ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਰਵਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ। ਪਰ ਉਸ ਸਮੇਂ, ਜਦੋਂ ਬੁੱਧ ਜੀਉਂਦੇ ਸਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵੀ ਸਨ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਗਲਤ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬੁੱਧ 'ਤੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਗਰਭਵਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਵੀ ਲਗਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਬੁੱਧ ਦੇ ਹੂਫਾ (ਰੱਖਿਅਕ) ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਕੱਢਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਛਿੱਲ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੀ ਬਜਾਏ ਲਕੜੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ। ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਗਰਭਵਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਬੁੱਧ ਦੇ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਰਾਏ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਸਿਰਫ਼ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ, ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਨ ਲਈ, ਇਹ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਬੁੱਧ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਉਸ ਤੋਂ ਭੱਜ ਜਾਣਗੇ, ਉਸਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਵੱਡੇ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਕਰਨਗੇ। ਖੈਰ, ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਬੁੱਧ ਦੇ ਸਮੇਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਦੋ-ਪੈਰ ਵਾਲੇ ਅਖ਼ਬਾਰ ਸਨ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਗੱਪਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ "ਨੈੱਟਵਰਕ" ਸੀ! ਮੇਰਾ ਖਿਆਲ ਹੈ, ਕੁਝ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਉਹ ਸਨ, ਪਰ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਦੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਾਂਗ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਬੁੱਧ ਨੇ ਕੁਝ ਦੁੱਖ ਝੱਲੇ, ਪਰ ਉਤਨੇ ਨਹੀਂ ਜਿੰਨੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਇਸ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂ ਜੀਉਂਦੇ ਸਨ।

ਅਤੇ ਵੈਸੇ, ਬੁੱਧ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਿਆਂ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਖੌਤੀ ਬੁੱਧ ਇੱਧਰ-ਉੱਧਰ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਐਲਾਨ ਕਰਦੇ ਸੁਣਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਜਾਂ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਬੁੱਧ ਹੋਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦੇ ਸੁਣਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਬੁੱਧ-ਵਰਗੀ ਮੂਰਤੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਸੁਣਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਵੱਡੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸੁਣਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਬੁੱਧ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਇਸ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾ ਕਰੋ।

ਕਿਗੋਂਗ ਦੇ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟਰ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਖਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਜਾਨਵਰ-ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਇਸ ਲਈ ਵੀ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਜਾਨਵਰ-ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਉਸੇ ਦਿਨ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਹੋਵੇ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਜਾਨਵਰ-ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸੇ ਦਿਨ ਮਰ ਜਾਵੇ। ਪਰ ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ, ਕਤਲ ਕੀਤਾ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸ 'ਤੇ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੁੱਖ, ਪੀੜਾ ਵਿੱਚ ਬਤੀਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੁੱਖ, ਪੀੜਾ ਅਤੇ ਦੁਖ ਵਿੱਚ ਮਰਿਆ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਖਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਆਵੇਗਾ ਕਿ ਜਾਨਵਰ-ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਵੇਂ ਬਤੀਤ ਕੀਤੀ - ਦਰਦ, ਹਨੇਰਾ, ਦੁੱਖ, ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ - ਅਤੇ ਦਰਦ, ਦੁੱਖ, ਪੀੜਾ, ਅਤਿਅੰਤ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਮਰਿਆ ਵੀ। ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਨਿਗਲ ਲੈਂਦੇ ਹੋ। ਇਹੀ ਸਵਾਲ ਹੈ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਜਾਨਵਰ-ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਦਰਦ ਵਿੱਚ ਮਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਰਹਿਮਤਾ ਕਿੱਥੇ ਹੈ? ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਮੰਦਬੁਧ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ?

ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਅਧਿਆਪਕ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਨਾਚ ਕਰਨਾ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਹਰਕਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਵੀ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਉਸ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਦਿਮਾਗ-ਵਾਲੇ ਬਣਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਓਹ, ਫਾਪ ਲੁਆਨ ਕੋਂਗ। ਫਾਪ ਲੁਆਨ ਡਾਏ ਫਾਪ। ਅਧਿਆਪਕ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਿਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਇਹੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਜਾਨਵਰਾਂ-ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਖਾਂਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਸ ਖਾਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਤਲ-ਕੀਤੇ ਗਏ ਜਾਨਵਰ-ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਮਾਸ ਖਾਣ ਨੂੰ ਵੀ ਢੱਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨਾ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਬੁੱਧ ਹੋ! ਬਾਕੀ ਉਹ ਜੋ ਕੁਝ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਾਤਲਾਨਾ ਕਰਮ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਕਾਤਲਾਨਾ ਰਸਤੇ 'ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਅੰਤ ਸਵਰਗ ਅਤੇ ਨਰਕ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਬੁੱਧਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਹਨ ਜੋ (ਜਾਨਵਰ-ਲੋਕਾਂ) ਦੇ ਮਾਸ ਖਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ-ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਆਲੂ ਹੋਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਬੁੱਧ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ "ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਮਾਸ ਖਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋ।" ਸੁਰੰਗਾਮਾ ਸੂਤਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੂਤਰ ਮਾਸ-ਰਹਿਤ ਖਾਣ ਬਾਰੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ। ਬੁੱਧ ਨੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਾਰੇ ਜੀਵ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਹਨ, ਤਾਂ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮਾਸ-ਭੋਜਨ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਮਰੀ-ਹੋਈ ਮਾਂ ਨੂੰ ਖਾ ਰਹੇ ਹੋ?? ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਜਾਨਵਰ-ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਖਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਜਾਓਗੇ, ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦੈਂਤ ਰਾਜਾ ਬਣ ਜਾਓਗੇ।

“ਉਹ ਅਭਿਆਸੀ ਜਿਹੜੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਸਮਾਧੀ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ੁੱਧ ਰਹਿਣੀ-ਸਹਿਣੀ ਸਿੱਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚੋਂ ਕਾਮ ਨੂੰ ਕਟਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਨ ਰਾਹੀਂ ਮਾਸ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਤੋਂ... ਆਨੰਦਾ, ਜੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਮ ਵਾਸ਼ਨਾ ਅਤੇ ਮਾਰ-ਕਾਟ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦੇ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਚ ਸਕਣਗੇ ਨੀਂਵੇਂ ਆਵਾਗਮਨ ਦੇ ਚੱਕਰਾਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਸੰਸਾਰਾਂ ਵਿਚੋਂ।" ਸਮਾਧੀ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਪਵਿਤਰ ਰਾਬਤਾ। - ਸੁਰੰਗਾਮਾ ਸੂਤਰ

"ਉਸ ਸਮੇਂ, ਆਰੀਆ ਮਹਾਮਤੀ ਬੋਧੀਸਤਵਾ-ਮਹਾਸਤਵਾ ਨੇ ਬੁੱਧ ਨੂੰ ਆਖਿਆ: 'ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਮੰਨੇ ਪ੍ਰਮੰਨੇ ਸਾਹਿਬ ਜੀ, ਮੈਂ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰਾਂ ਵਿਚ, ਭਟਕਣਾ ਜਨਮ ਅਤੇ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ, ਵੈਰ-ਦੁਸ਼ਮਣੀਆਂ ਵਿਚ ਜਕੜੀ ਦੁਨੀਆ, ਅਤੇ ਗਲਤ ਰਾਹਾਂ ਵਿਚ ਡਿਗਣਾ, ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਮਾਸ ਖਾਣ ਕਰਕੇ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਲਸਿਲੇਵਾਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਕਰਕੇ । ਅਜਿਹਾ ਰਵੱਈਆ ਲਾਲਚ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਦੁਖ-ਤਕਲੀਫਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬਚ ਕੇ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਅਸਮਰੱਥ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।'" - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਮੰਨੇ ਪ੍ਰਮੰਨੇ ਸਾਹਿਬ ਜੀਉ, ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਹੜੇ ਮਾਸ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਨਾਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਆਪਣੇ ਹੀ ਮਹਾਨ ਮਿਹਰਬਾਨ ਬੀਜ ਦਾ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਪਵਿੱਤਰ ਰਾਹ ਉਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਸ ਨਹੀਂ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।" - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਬੁੱਧ ਨੇ ਮਹਾਮਤੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: 'ਮਾਸ ਖਾਣ ਦੇ ਅਣਗਿਣਤ ਅਪਰਾਧ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਬੋਧੀਸਤਵਾਂ ਨੂੰ ਮਹਾਨ ਦਇਆ ਅਤੇ ਰਹਿਮ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਸੋਧਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਮਾਸ ਨਾਂ ਖਾਣ।'" ਬੋਧੀਸਾਤਵਾ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਰੁਹਾਨੀ ਅਭਿਆਸੀ। - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਮਾਸ ਦਾ ਸੁਆਦ ਤਿਆਗ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸੱਚੇ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਸੁਆਦ ਚਖ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਬੋਧੀਸਾਤਵਾ ਅਵਸਥਾ ਦੀ, ਅਤੇ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਨੂਤਰਾ-ਸਾਮਿਆਕ-ਸੰਬੋਧੀ ਜਲਦੀ ਹੀ।" ਧਰਮ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਸਚੀ ਸਿਖਿਆ। ਬੋਧੀਸਾਤਵਾ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਰੁਹਾਨੀ ਅਭਿਆਸੀ। ਅਨੂਤਾਰਾ-ਸਾਮ‌ਿਆਕ-ਸੰਬੋਧੀ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਸਭ ਤੋਂ ਉਚੀ ਪੂਰਨ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤੀ। - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਜਿੰਦਾ ਜੀਵ ਆਵਾਗਮਨ ਦੇ ਗੇੜ ਦੇ ਛੇ ਰਾਹਾਂ* ਵਿਚ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਜਨਮ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਿਚ ਇਕੱਠਿਆਂ ਰਹਿੰਦਿਆਂ, ਉਹ ਜਨਮ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਸਿਲਸਿਲੇਵਾਰ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਮਾਤਾ, ਭਰਾ ਅਤੇ ਭੈਣਾਂ ਬਣਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ... ਉਹ ਹੋਰਨਾਂ ਰਾਹਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਜਨਮ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹਨ (ਜਾਨਵਰ, ਭੂਤ, ਪ੍ਰਭੂ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੋਰ); ਭਾਵੇਂ ਨੇਕ ਹੋਣ ਜਾਂ ਬੁਰੇ, ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਬਣਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਬੰਧਾਂ ਕਰਕੇ ਹੀ, ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਰਾ ਮਾਸ ਜਿਹੜਾ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀਵਾਂ ਵੱਲੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।" (* ਛੇ ਰਾਹ ਹਨ: ਪ੍ਰਭੂ, ਮਨੁੱਖ, ਅਸੁਰਾ, ਜਾਨਵਰ, ਭੁੱਖੇ ਭੂਤ, ਨਰਕ-ਜੀਵ) - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵੀ ਮੇਰੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਅਜ਼ੇ ਵੀ ਮਾਸ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਾਣ ਲੈਣਾ ਕਿ ਉਹ ਕੈਨਡੇਲਾ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਤੋਂ ਹੈ। ਉਹ ਮੇਰਾ ਪੈਰੋਕਾਰ ਨਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਹਦਾ ਅਧਿਆਪਕ ਨਹੀ ਹਾਂ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ, ਮਹਾਂਮਤੀ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਕਾਮਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਮੇਰਾ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਬਣਨ ਦੀ, ਉਹਨੂੰ ਨਹੀ ਚਾਹੀਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਮਾਸ ਖਾਣਾ।" ਕੈਨਡੇਲਾ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਘਾਤਕ ਜਾਂ ਕਾਤਲ, ਖੂਨੀ। - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਸਾਰਾ ਮਾਸ ਮਲੀਨ ਸਰੀਰਾਂ ਤੋਂ ਹਾਸਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਰਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪੀਕ, ਲਹੂ, ਗੰਦ-ਮੰਦ, ਲਾਲ-ਬਿੰਦੂਆਂ, ਚਿੱਟੇ-ਬਿੰਦੂਆਂ ਰਾਹੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਮਾਸ ਦੀ ਮਲੀਨਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ, ਬੋਧੀਸਤਵਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਾਸ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।" ਬੋਧੀਸਾਤਵਾ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਰੂਹਾਨੀ ਅਭਿਆਸੀ। ਬਿੰਦੂਆਂ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਚਮਕਦੇ ਤੁਪਕੇ। - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਹਰ ਕਿਸਮ ਦਾ ਮਾਸ ਉਵੇਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋਥਾਂ ਵਾਂਗ... ਪੱਕਾਇਆ ਹੋਇਆ ਮਾਸ ਵੀ ਉਤਨਾ ਹੀ ਬਦਬੂਦਾਰ ਅਤੇ ਗੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਇਸੇ ਲਈ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਿਵੇਂ ਖਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?" - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਮਾਸ ਖਾਣ ਨਾਲ ਇੱਛਾਵਾਂ ਵਧ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਮਾਸ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਲਾਲਚੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ... ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਚਾਉਣ ਅਤੇ ਸੁਆਰਨ ਦੀ ਮੂਲ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਸਦਕਾ, ਉਥੇ ਮਨੁੱਖ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰ ਵਿਚਾਲੇ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ... ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਜੀਵ, ਉਹ ਆਪ ਮੌਤ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੋਰਨਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਕਿਵੇਂ ਖਾ ਸਕਦਾ ਹੈ?... ਕੋਈ ਵੀ ਜਿਹੜਾ ਮਾਸ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਕੱਟੇ ਜਾਣ ਦੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਦੂਜੇ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਮਾਸ ਖਾਣਾ।" - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਉਥੇ ਕੁਝ ਅਗਿਆਨੀ ਲੋਕ ਕਹਿਣਗੇ ਕਿ ਬੋਧੀ ਨਸੀਹਤਾਂ ਮਾਸ ਖਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਨਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪਿਛਲੀ ਮਾਸ ਖਾਣ ਦੀ ਆਦਤ ਕਰਕੇ; ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਕੇਵਲ ਬਸ ਆਪਣੇ ਆਵਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਤਰਜਮਾਨੀ ਕਰਨ ਲਈ। ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬੁੱਧਾਂ ਅਤੇ ਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮਾਸ ਭੋਜਨ ਹੈ।" - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਮਾਸ ਖਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅਣਗਿਣਤ ਦੋਸ਼, ਅਪਰਾਧ ਹਨ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੀਗਨ ਲੋਕਾਂ ਪਾਸ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਅਣਗਿਣਤ ਗੁਣ ਅਤੇ ਸਿਫਤਾਂ ਹਨ।" - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਜੇ ਕੋਈ ਵੀ ਮਾਸ ਨਾ ਖਾਵੇ, ਫਿਰ ਕੋਈ ਵੀ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਭੋਜਨ ਲਈ ... ਕਤਲ, ਖਰੀਦਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਰੀਦਣਾ ਵੀ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ, ਮਾਸ ਖਾਣ ਨਾਲ ਪਵਿੱਤਰ ਰਾਹ ਵਿਚ ਅੜਿੱਕਾ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ।" - ਲੰਕਾਵਾਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਵਿਚ, ਹਰ ਕਿਸਮ ਦਾ ਮਾਸ ਨਾ-ਖਾਣ ਯੋਗ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਅਪਵਾਦ ਦੇ। ਮਹਾਮਤੀ, ਮੈਂ ਮਾਸ ਖਾਣ ਤੋਂ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਲਈਂ ਮਨ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਮੇਰਾ ਭਾਵ ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ, ਮਾਸ ਖਾਣ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਹੈ।" - ਲੰਕਾਵਤਾਰਾ ਸੂਤਰ

"ਬੁੱਧ ਦੇ ਇਕ ਪੈਰਕਾਰ ਨੂੰ ਜਾਣਬੁਝ ਕੇ ਮਾਸ ਨਹੀਂ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਜੀਵ ਦਾ ਮਾਸ ਨਹੀਂ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਮਾਸ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਮਹਾਨ ਦਇਆ, ਤਰਸ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਗੁਆ ਬੈਠਦੇ ਹਨ, ਕਟਦੇ ਹਨ ਬੀਜ਼ ਬੁੱਧ ਸੁਭਾਅ ਦੇ ਮੂਲ ਤੋਂ ਅਤੇ ਜੀਵ (ਜਾਨਵਰਾਂ ਅਤੇ ਪਾਰਾਗਾਮੀ) ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ । ਜਿਹੜੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਕਸੂਰਵਾਰ ਹਨ ਅਣਗਿਣਤ ਜੁਰਮਾਂ, ਅਪਰਾਧਾਂ ਲਈ ।" - ਬ੍ਰਹਮਾਜਾਲਾ ਸੂਤਰ

ਆਦਿ...

ਤਾਂ ਫਿਰ ਕੋਈ ਕਿਵੇਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਬੁੱਧ ਹੈ, ਪਰ ਬੁੱਧ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਮੂਲ ਸਿਧਾਂਤਾਂ 'ਤੇ ਅਮਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ? ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਜਾਂ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਪੱਸ਼ਟ! ਇਸ ਲਈ ਸਿਆਣੇ ਬਣੋ, ਭੂਤਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਲੱਗੋ।

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਧਰਮ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਜਾਨਵਰ-ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਜੀਵਤ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹੈ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਨ ਅਤੇ/ ਜਾਂ ਕਈ ਮੰਦਰ ਬਣਾਉਣ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਹੈ। ਪਰ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਸਿਰਫ਼ ਇਮਾਰਤ ਅਤੇ ਪਾਠ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਇਹ ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਲ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਾਠ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਸਾਰੀ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰੋ ਅਤੇ ਪਛਤਾਵਾ-ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਦਿਲ ਰੱਖੋ। ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਪਛਤਾਵਾ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਸੰਤਾਂ, ਰਿਸ਼ੀਆਂ, ਬੁੱਧਾਂ ਦੇ ਸਤਿਕਾਰ ਲਈ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੰਦਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਗਿਰਜਾਘਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣ ਸਕਣ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਮੰਦਰ ਜਾਂ ਚਰਚ ਵਿੱਚ ਯਾਦਗਾਰੀ ਤਖ਼ਤੀ 'ਤੇ ਲਿਖਣ ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਕ ਜਾਣ ਸਕਣ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਅਮੀਰ ਹੋ, ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਦਾਰ ਹੋ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ, ਸੰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੁੱਧਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡੀਆਂ ਭੇਟਾਂ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਬਾਹਰਲਾ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ, ਇਹ ਅੰਦਰਲਾ ਹੈ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹੈ - ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੋ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।

Photo Caption: ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਬਸੰਤ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹੋ? ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਹੈ!

ਫੋਟੋ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰੋ